روزهایی از جنس پاییزی
پسرم ، رسای من ، دردانه مادر
پنجره را باز کن
هوا دلش هواىِ عاشقى کردن مى خواهد،
هوا دلش قدم زدن روى برگ ها را مى خواهد،
خودت را به باران بسپار ،
دستانت را باز کن،
سرت را رو به آسمان نگاه دار،
بگذار قطرات باران خیسىِ چشمانت را بشوید،
نفس بکش،در میان پاییز نفس بکش،
هر جه خواهی آرزو کن ، فصل فصل قصه هاست
عزیز دردونه مامان اینم از عکسای 19 ماهگیت ( آبان 94) تو یک ظهر پاییزی آفتابی ولی سرد که به همراه باباجون و مامان جون رفتیم قدم زنی تو شهرک که کلی بهت خوش گذشت و با باباجون کلی گشتی و بازی کردی .
پسرم امیدوارم لحظه لحظه زندگیت پر باشه از شادی و نشاط و سلامتی.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی